!کابل
ای شهر شلوغ مرگ
اندوه بی سرانجام
یائسه آواره
!کابل
ای غریب ترین عابر
غریب ترین تاریخ بیرون زده از جنگ
غریب ترین زن شلاق خورده در شهر
ای بغض گم شده ی ناتمام
گریه کن
قطره
قطره
بلخ را بامیان را
!کندز را
وقتی روسری مادرت به زمین افتاده
گریه کن
برای کندهار
،برای هرات
وقتی سرود عشق را لبیک می گویند
گریه کن
تا
خیابان خیس شود از خون، در چموش ترین نقطه جهان و زنان آواره ات
در برقعه ی از اندوه
صف بندند برای عقد
سربازان ات
گره بخورند
در کف کفن های خونین
!تا جهان منجوق بزند به داغی آه مادران خسته ات
بیوگرافی نویسنده: هدی خموش، نویسنده، شاعر و فعال حقوق زنان
بیوگرافی مترجم: کیوان جالینوس، دانشجوی دانشگاه بوستون. زبان فارسی را نیز نزد استاد ایرانی دانشگاه بوستون آموخت
Endless Sorrow
Kabul!
Oh crowded city of death
Endless sorrow
Hopelessness adrift
Kabul!
Oh loneliest wayfarer
Loneliest history emerging from war
Loneliest woman flogged in the city
Oh lost endless sorrow
Cry
Drop
By
Drop
Tears for Balkh for Bamyan
For Kunduz!
When your mother’s scarf is falling to the ground
Cry
For Kandahar
For Herat
When the anthem of love is accepted
Cry
Until
The street is soaked with blood in the most vicious place on earth and uprooted women
Under a veil of sorrow
Are lined up for marriage
Your soldiers
Twisted
In bloody shrouds
Until the world is crowned with the plaintive signs of your weary mothers
Translated from Persian by Keyvan Jalinous. Jalinous studies Persian at Boston University.
If you liked this poem and would like to help more writers like this publish their work, please consider supporting our writers and artists by becoming a member HERE.
